Yazarı: Zekiye GÜLSEN
Yayın Hakları: T.C. Kültür Bkn. Yay. – Ank. Yayımlar Dairesi Bşk. Sanat – Ed. Eserleri Dizisi
- 1.Baskı / 5000 adet
- 296 sayfa
Yazar Hakkında Bilgi= Çanakkale’nin kıyı ilçesi Lapseki’de 1918 de doğdu. Çocukluğu, 1. Cihan Harbi ve Kurtuluş Savaşı yıllarında geçti. Cumhuriyet Türkiyesi’nin eğitim seferberliğinde genç bir öğretmen olarak görev aldı.
Ankara’da okul öncesi öğretimin ilk örneğini – Özel Gülsen Anaokulu – adı ile açtı.
Türkiye’de ilk kez ilkokula gidemeyen özürlü çocukların eğitimini içeren ve Hacettepe Üniv. Çocuk Gelişimi Bölümünde açılan sınıfın öğretmenliğini yaptı. Münih Üniv. de Özel Eğitim ve Pedogoji dalında öğrenimine devam etti. Dönüşünde Ankara’da kurucu müdür olarak, Devlete ait olan ilk anaokulunu Zübeyde Hanım Anaokulunu kurdu.
Eğitimci olarak öğretmenlik görevinin yanı sıra, okul öncesi konusunda aldığı eğitimin birikimi ile ülkemizin özellikle Doğu ve Güneydoğu bölgelerinde dil ve eğitim konularında gereksenen ihtiyaçlara Devlet’in dikkatini çekti. Yerinde yaptığı araştırmalar sonucu konuyu Devlet politikası işlevine aldırdı. M.E.B. adına bu bölgelere giderek bu okulların örnekleri olarak okul öncesi ana sınıflarını açtı.
Bu konuları içeren – El Ele ve İki Anne – isimli iki film senaryosu, M.E.B. ca satın alındı ve gösterime sunuldu.
Yamalı Bohçamda yaşamı ve eğitimi ile ilgili çalışmalarını anlattı.
1969 – 1977 yıllarında iki dönem Çanakkale Milletvekilliği yaptı.
SUNUŞ= Gerek kendi hayatımızda, gerekse toplum hayatında yaşanan bazı olaylar acı ve tatlı izlenimleriyle belleklerimizde yer eder. Bir süre sonra anılarımızı başka insanlarla, toplumla paylaşma gereğini duyarız. Böylece ortaya çıkan anılar, yazın sanatında önemli bir yere sahiptir.
Bilgi ve gözlemin ön plana çıktığı bu tür eserler, toplum hayatını etkileyen olayların daha iyi anlaşılmasına yardımcı olur. Bu özelliğiyle anılar, sosyoloji, tarih, yazın tarihi gibi bilimlere kaynaklık eder.
Anı kitapları aynı zamanda, sahip olunan bilgi birikiminin ve deneyimlerin yeni kuşaklara aktarılması görevini yerine getirir. Geçmişte yaşanan nice önemli insanların kaleme aldığı anılar, bugün hepimizin dört elle sarıldığı başucu kitaplarıdır. Geçmişe ışık tuttukları gibi geleceği de aydınlatırlar.
Topluma yararlı ve kalıcı kaynak kitaplar sunmayı ilke edinen Bakanlığımız, yayın çalışmalarını her geçen yıl nitelik ve nicelik olarak artırarak devam ettirmektedir, yazın kitapları içerisinde yer alan anı kitaplarına sıkça yer vermekteyiz.
- Yamalı Bohçam – ile yazın dünyamıza yeni bir eser daha katılmaktadır. Anı türünün güzel örneklerinden birini oluşturduğuna inandığım bu eseri beğeniyle okuyacağınızı umuyorum.
Prof. Dr. B. Suat ÇAĞLAYAN / Kültür Bakanı
Başlarken…
Ömür dediğimiz ne ki? Akıp giden bir ırmak. Tüm yaşantımız, mutluluk ve dertler, doğrular, yanlışlar, acılar ve sevinçler, kaybolan umutlar, sırlarıyla beraber hepsini kucaklamış gidiyoruz.
Attığımız her adım, ömür denen yolun kilometre taşları. Ama her zaman düz adım gitmiyor. Bazen inişli, çıkışlı, düşe kalka bazen de boşlukta gibisin. Ömür bu işte, başladı ve bitti diyorsun. Başka bir deyişle, her yaşantı ayrı bir parça ve birbirine eklenmiş kocaman yamalı bir bohça.
İşte yazmaya çalıştığım benim hayatım, ömrüm, yamalı bohçam…
Zekiye GÜLSEN – Çanakkale / 2002
Yaşantımı, düşüncelerimi sizlerle paylaşmak istedim. Sizler ve ümit çiçekleri dediğim tüm çocuklar için yazdım. Emeği ve yardımı geçen dostlarıma yürekten teşekkür ederim.
Z. Gülsen
YAMALI BOHÇAM –
Seni tıpkı yaralı ruhuna benzetirim
Her elime alışta, başka bir renk seçerim
Fadimem vermişti, mavilisini
Ayşe kızdan aldım, pembe güllüsünü
Kenar süsü koydum, Elifin fistanından
Astarını yaptım, nenemin yazmasından
Tanıdın mı? yollusu da Ali’nin mintanından
Hepsini ekleyip yaptım bir parça
Adını koydum yamalı bohça
Onunla sarılıp sarmaladım dertlerimi
Renkleriyle süsledim kederlerimi
Aç bak! İçinde ruhumu bulursun
Al en güzel parça senin olsun
Kitaptan Alıntılar,
* Güneşli yoldan yürüyorsan, gölgenden kaçamazsın. Çaresiz ya önüne ya ardına düşer. Bu böyledir.
* Çaresizlik içinde öyle bir noktaya geliyorsunuz ki korku bitiyor. Artık can yok sadece bir beden kalıyorsunuz.
* Koca Ummanları aştık, bu, küçük derede boğulmaktır.
* Terazi var kantar var, her işin bir zamanı var.
* Fazla tevazu göstermeyin, anlamazlar, sahi zannederler.
Okuduğum tarih: Temmuz 2003 / Ant.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder