Duyarsız Değil Aslında Haddinden Fazla Duyarlıyım.

Arkadaşlar yanlış anlaşılmamak adına bu yazıyı yazıyorum. Saatlerdir internetten bulduğum güzel fikirleri ardı ardına paylaşıyorum. Belki böyle bir günde nasıl duyarsız kalıp da bunlarla uğraşıyor diye düşünmüş olabilirsiniz. 
Her ne kadar birbirimizle diyalog kursak da sonuçta sanal bir ortam ve  tam anlamıyla birbirimizin yapısını ve doğasını bilmemiz mümkün değil. Ben bir şeye üzüldüğümde kendimi kahredercesine takılıyorum. Hasta olacak derecede üzülüyorum. Kolay üstesinden gelemiyorum.
Bir kaç sene önce sel felaketi olmuştu. Ve bir adamcağız selin ortasında çocukları ile kalmış. Bir çocuğunu yakalayıp kollarıyla sarmalamış ama diğerini tutamamıştı. Ben bunu haberlerde izlediğimde katıldım ve bir süre nefes alamadım. Eşim de çok panik olmuştu. Sonrasında bir süre haberleri ve üzücü hiç bir şeyi izlememe, okumama izin vermemişti. 
Önce şehitlerimiz şimdi de Van depremi beni de hepimiz gibi derinden etkiledi. Şu anda başım çatlayacak gibi ağrıyor. Sabahtan beri boğazımdan hiç bir şey geçmiyor. Dün gece çok zor uyudum. Ben sıcak evimde, yatağımda yatarken oradaki insanları, çocukları ve bebekleri düşünüp çok kötü hissettim kendimi. 
Tüm gün sinirden ve üzüntüden ayaklarım sanki buzun içinde gibi buz kesti. Rabbim afet bölgesindeki herkesin yardımcısı olsun inşallah.
Bugün kendimi oyalamanın, kafamı biraz olsun dağıtmanın yollarını aradım ve en sonunda bu paylaşımları yaparken bir nebze kendimi ve düşüncelerimi bu konulardan soyutlamak için çaba sarfettim. 
Oysa hala yüreğim yanıyor ve çok üzgünüm.
Dilerim Rabbim bir daha böylesi acılar yaşatmasın.
Ayrıca tüm bu acıların üzerine ailemde de ikş tane amansız hastalıkla uğraşan yakınım var ve durumları pek iç açıcı değil.
Herkese sevgilerimle.