Yorumların etkisinin altında Papini okumak için heveslendim. Bitik Adam'ın konusu ilgimi çekince de ilk Papini okumamı bu kitapla yapmaya karar verdim. Ancak ve ancak maalesef 93. sayfaya kadar okuyabildim. Uzun süre elimde süründü kitap resmen. Ara ara tekrar okumayı denedim ama bir türlü içim ısınmadı kitaba.
Okuma halleri fotoğraflarıma bakmak isterseniz:
Okuma Halleri, Fotoğraflarla - Bitik Adam / Giovanni Papini
BİTİK ADAM
Yazarı: Giovanni
PAPINI
Özgün Adı: Un Uomo
Finito
Türü: Roman
Yayın
Hakları: Monokl Edebiyat
- Birinci
Basım: 2016 Haziran
Kapak
Tasarımı: David A. Gee
İtalyancadan
Çeviren: Sinem Carnabuci
- 271 sayfa
Kitaptan Alıntılar;
* O günlerden
beri yaşamımın en iyi kısmı kendi içimde olandı.
* ... düşleri
uykuya gömmek...
* Dünya bizim
tasvirimizdir.
Ekim 2016
Yazar Hakkında Bilgi= Giovanni
Papini (1881-1956), özellikle babasının dinsizlikle kurduğu ilişkinin
gölgesinde doğdu.hoyrat, yalnız ve içe dönük bir çocukluğun ardından yaşam boyu
süreceği isyankar ve mücadeleci tavra büründü. Dinin tüm biçimlerine, kiliseye
bağlılığa ve kulluğun her türüne karşı büyük bir hoşnutsuzluk sergiledi. Ölene
dek bütün kültürleri içerecek bir ansiklopedi yazma fikrine takıntılı kaldı.
1903'te Giuseppe Prezzolini ile birlikte Il Leoardo Degisi'ni kurdu ve aynı yıl
Enciro Corradi'nin grubuna Il Regno'nun eş editörü olarak katıldı. Aynı
yıllarda ardı ardına öyküler yayınlamaya başladı. Öykü kitaplarını takiben
Kant, Hegel, Comte, Spencer, Nietzche ile düşüncenin yok oluşu üzerine etkili
bir polemiğe girişti. Fütürizm ile de yakın bağlar kuran Papini, zamanın
isyankar ve özgürlükçü edebiyat gruplarıyla da her zaman ilişki içinde oldu.
Sonraları başka dergilerin kuruluşlarında da yer aldı. 1912'de öykülerinin yanı
sıra en iyi bilinen yapıtı olan Un uomo finito (Bitik Adam) yayımladı. 1921'de
yeniden bulduğunu ilan ettiği Katolisizm'e döndü ve İsa'nın Yaşamı'nı
yayımladı. Faşizmle kurduğu yakın ilişki nedeniyle sert eleştirilere ve istemli
bir unutturmaya konu olmuştur.
Papini tüm hayatını, derin, ince ve trajik bir karanlık,
huzursuzluk içerisinde ruh ve madde, doğa ve insan arasındaki uyumu bulmaya
adamıştır. Ona düzyazını Dante'si demişler, onu İtalya'nın Poe'su olarak
çağırmışlardır...
Yazarın MonoKl'daki diğer kitapları- Düşsel Konçerto Cilt I
(2012), Düşsel Konçerto Cilt II (2015).
ARKA KAPAK –
Herkesin sadece yemek yemek
ve para kazanmakla, eğlenmek ve emir vermekle ilgilendiği bir dünyada ara sıra
birisinin çıkıp şeylerin görünümünü tazelemesi, olağan şeylerin
olağanüstülüğünü, banallikteki gizemi, çöpteki güzelliği hissettirmesi gerekir.
Fikir ve gelenek kölelerinden, asalak ve yapmacık ukalalardan, eski efsaneleri
anlatan vaazcılardan, ahlaki ve mistik hapishanelerin tutsaklarından, tüm eski
sosyal normların ve tüm ortak noktaların inatçı papağanlarından oluşan çok
geniş ve çok güçlü bir katmanın ortasında, bir gece uyandırıcısına, bir saf
zekâ gardiyanına, kaslı bir kazmacıya; meydan ışıklarına, yeniden kazanılmış
özgürlük ağaçlarına, gelecekteki yapılara yer açmak adına yakan ve yıkan iyi
niyetli bir yangıncıya gerek duyulur.
İtalya'da benim tükenmiş, güçten düşmüş, bitik bir adam olduğum söylentileri dolaşıyor, öyle mi? Gerçekten de benim bir saman alevi olduğumu ve son küllerimin de bahar esintisiyle uçup gittiğini mi söylüyorlar?
Yavaş olun, çocuklar! Durun biraz, rica ederim. Bitmek de neymiş! Daha başlamadım bile. Yapmış olduğum ne zaman! her şeyi bir ön söz, bir giriş, erkene alınmış bir kaynakça, bir duyuru, bir ilan ve hatta isterseniz, içindekinin daha iyi bir şekilde olgunlaşmasını sağlayacak bir şıra ve köpük taşması olarak hayal edin. En iyisi şimdi başlıyor: Ben daha bugün doğuyorum.
Saman alevi sevinç ateşiydi, yapay bir ateşti, kızların rüzgâr gülüydü, gülünecek, eğlendirici şeylerdi ama bugün kendimi hiçbir zaman söndürülemeyecek ve dünyayı ateşe verecek bir yangını başlatıyormuş gibi hissediyorum!
-Giovanni Papini-
İtalya'da benim tükenmiş, güçten düşmüş, bitik bir adam olduğum söylentileri dolaşıyor, öyle mi? Gerçekten de benim bir saman alevi olduğumu ve son küllerimin de bahar esintisiyle uçup gittiğini mi söylüyorlar?
Yavaş olun, çocuklar! Durun biraz, rica ederim. Bitmek de neymiş! Daha başlamadım bile. Yapmış olduğum ne zaman! her şeyi bir ön söz, bir giriş, erkene alınmış bir kaynakça, bir duyuru, bir ilan ve hatta isterseniz, içindekinin daha iyi bir şekilde olgunlaşmasını sağlayacak bir şıra ve köpük taşması olarak hayal edin. En iyisi şimdi başlıyor: Ben daha bugün doğuyorum.
Saman alevi sevinç ateşiydi, yapay bir ateşti, kızların rüzgâr gülüydü, gülünecek, eğlendirici şeylerdi ama bugün kendimi hiçbir zaman söndürülemeyecek ve dünyayı ateşe verecek bir yangını başlatıyormuş gibi hissediyorum!
-Giovanni Papini-
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder