Bakele - Sezgin Kaymaz

Bakele, Sezgin Kaymaz'ın okuduğum ikinci hikaye kitabı. Kitabın içinde otuz dört hikaye var. Kısa kısa, akıcı hikayeler... Yazı karakteri ve büyüklüğü de okumayı daha kolay ve seri hale getiriyor. Gözü yormayan bir bütünlükte sayfa düzenine sahip.

Dediğim gibi yazarın okuduğum ikinci hikaye kitabı. İlki Sandık Odası'ydı. Buradan paylaşımımı okuyabilirsiniz. 
Eğer yolculukta, sahilde bir çırpıda okunacak hikayeler istiyorsanız Bakele'yi öneririm. Aynı akıcılığa sahip ama daha daha etkileyici hikayeler için kesinlikle Sandık Odası.

Geçen günlerde külliyatını tamamlamıştım, buradan göz atabilirsiniz. Hatta eksik kalan kitabı da bulmuş ve heyecanımı şurada paylaşmıştım.
Sezgin Kaymaz paylaşımlarım için:

Lucky / Sezgin Kaymaz

Kün - Sezgin Kaymaz

Uzunharmanlar'da Bir Davetsiz Misafir - Sezgin Kaymaz

Sandık Odası - Sezgin Kaymaz

Farfara - Sezgin Kaymaz

Kısas - Sezgin Kaymaz

Deccal'in Hatırı - Sezgin Kaymaz

Okuma halleri fotoğraflarıma bakmak isterseniz:

Okuma Halleri, Fotoğraflarla * Bakele / Sezgin Kaymaz

BAKELE

Yazarı: Sezgin KAYMAZ

Türü: Hikaye

Yayın Hakları: April Yayıncılık

www.aprilyayincilik.com

-   2. Baskı: Aralık, 2016

Kapak Tasarım: Eralp Güven

-   198 sayfa

 Kitaptan Alıntılar;

        * Uyuyan köpeğin yanından geçilmezi eriğe tırmanılmaz, örümcek öldürülmez, kelebeğin kanadına dokunulmazdı.

        * 'Ya sabır!' deyip örttüm pencereyi, ses gene içeride. Kafana taktığın şey kafanla beraber gelir çünkü.

        * Hediyeler yığılıyor sedirin üstüne. O zamanlar adet öyle, getirilen hediye herkes gittikten sonra açılır. Ayı gibi yırtılmaz paketler, milletin gözüne sokulmaz. İyisini alabilen var, alamayan var.

        * Gözleri, göbek atmaya başlayan kahverengi köpüklerin üstündeydi. Kahveyle konuşur gibi devam etti: 'İnatlaşmak için iki inatçı lazım... Kavga etmek için iki cahil, dövüşmek için iki aciz.'

^-^ KEDİLER ^-^

        * Sf/ 102- Temizlik İmandandır

        * ... bütün gün yok karıncasıydı yok kedisiydi yok köpeğiydi yeke tek vuruşmuş, uğraşıp didinmiş, bazı koştur koştur abdest tazeleyip ezanını okumuş...

        

        * ... bahçeye giren kediye köpeğe kargaya sağan atmış, yoruluyordu insan bu yaşta, bitap düşmüştü.

        * İki yavru kedi bulmuş Hülya sokakta, 'Getiriyorum Kulia'yı sıkı tut.' Deyip getirdi. Birinin adını Eda, birinin adını Ebru koymuş. Çok küçüklerdi.

        * Hülya Eda'yla Ebru'yu alıp başka odaya götürdü, ben Julia'nın eğiticisi Tarkan'ı arayıp durumu anlattım.

         'Kedileri ayrı bir yere kapattınız mı?' diye sordu Tarkan.

        * Saldık Eda'yla Ebru'yu.

         ...

         Gözümüzün önünde öyle bir sıkı arkadaş oldular ki zamanla, kıskandık resmen; utanmasak biz köpürüp bav'layacağız. Bir bakıyorsun Julia çağırıyor Eda'yla Ebru'yu, mamasından ikram ediyor; rahat yesinler diye de yandaki su kabından burnuyla su atıyor kuru mamanın üstüne, bir bakıyorsun Eda sokağa çıkıp bir lağım faresi veya terlik kadar bir hamamböceği tutup getiriyor, Julia'ya ikram ediyor.

         Geçti mi kızım kediyle imtihanından da?

                                                                                     Mart  2017

 Yazar Hakkında Bilgi=  Sezgin Kaymaz, 1962'de Sinop'ta doğdu, herkes ağlasın diye beklerken gık demeden öldü, anneannesi üstüne tülbentini örtüp dua okurken bir daha doğdu, ağlamaya o zaman başladı.

         Babası, annesini ve beş çocuğunu terk edip giderken o henüz üç buçuk yaşındaydı; beş kardeşin en küçüğü.

         Annesi devlet memuruydu, Sabiş'ti, tayini çıkınca topladı çoluğu çocuğu, bunu da aldı tekne kazıntısı olarak; Konya'ya götürdü. Bu da çok zeki bir çocuktu; zamanın Maarif Koleji'ne girdiydi, fakat okurken okulun adı değiştiği için Konya Anadolu Lisesi'nden mezun oldu. Başladığı hiçbir okulu bitirememesinde bu travmanın etlisi olduğu söylenir.

         Nitekim, Ankara Hukuk Fakültesi'ne girdi, ikinci sınıftan terk etti, arada 19 Mayıs Spor Akademisi'ne girdi, hiç başlamadan terk etti, devamen Hacettepe Üniversitesi İngilizce Dilbilimi Bölümü'ne girdi, Türkçe dersini veremediği için son sınıftan terk etti, en nihayet Hukuk Fakültesi'ne geri döndü ve fakat onu da bu sefer üçüncü sınıftan ve bir kere daha terk etti.

          1976'dan itibaren oyuncu ve teknik direktör olarak hentbolla uğraştı. Çeşitli kulüp takımlarını ve bütün kategorilerde milli takımları çalıştırdı. Hentbol Federasyonu Teknik Kurul Başkanıydı, gene terk etti.

         2006 yılında Türkiye Voleybol Federasyonu'nda  İcra Kurulu Koordinatörü oldu, 2012'nin sonlarına doğru onu da terk etti.

         Eserleri: Uzunharmanlar'da Bir Davetsiz Misafir (Roman / 1997 / İletişim), Geber Anne! (Roman / 1998 / İletişim), Kaptanın Teknesi (Roman / 1999 / İletişim), Lucky (Roman / 2000 / İletişim), Zindankale (Roman / 2004 / İletişim), Sandık Odası (Hikaye / 2005 / İletişim), Medet (Hikaye / 2007 / İletişim), Ateş Canına Yapışsın (Roman / 2008 / İletişim), Kün (Roman / 2012 / İletişim), Deccal'ın Hatırı (Roman / 2014 / İletişim), Kısas ( Roman / 2014 / İletişim).

         2015'e İletişim'i terk etti, April'e geçti. Sinirini bozmazlarsa onu terk etmeyeceğini söylüyor. Şimdilik şunları yazdı:

         Bakele (Hikaye / 2015 / April),

         Son Şura (Roman / 2015 / April),

         Bugün Bize Kim Geldi (Hikaye / 2016 / April),

        

         Daha da yazıyor.

         Yazmayı terk etmeyecek, Hülya'yla beraber evde baktığı on dört baş evlad-ı hayvanatı terk etmeyecek, Hülya'yı terk etmeyecek. Sevdiklerini asla terk etmedi çünkü.

         Mektupkardeşleri için posta adresi bile var: sezgin.kaymaz@gmail.com

ARKA KAPAK –

         Türkçenin Gövde Gösterisi!

         Sahneler ve mekanlar, haller ve duygular, insanlar ve dil... Yumruk gibi hikayeler en korunaklı bölgelere iniyor, savunmasız karanlıklarda art arda şimşekler çakıyor. Sezgin Kaymaz gücünü nereden alıyorsa orayı güçlendiriyor okuyan 'İyi ki Türkçe biliyorum' diye şükrediyor.

         Ağrıları hortlatan aşk, tasma takıp ücralara kapatılan vicdan, neyin fısıldadığı sır, kum taşında gizli şanş...

         Çareyi uzayda arayanlar, özrü kabahatinden büyük olanlar, küçük bir ekte saklı hayatlar, yüz bin sene beklenenler...

         Zıtlıkların dengesi korkusuzca kurcalanıyor, gözyaşları ve kahkahalar eşliğinde samimi ve sahi bir serüven başlıyor.

         Sezgin Kaymaz, hikayelerin kahramanı yaptığı okura sesleniyor:

                                               Bakele!