Güzel bir kitap okudum.
Okuma halleri fotoğraflarıma bakmak isterseniz:
Okuma Halleri, Fotoğraflarla * Bir Garip Vaka: Matmazel P. / Brian O'Doherty
BİR GARİP VAKA: MATMAZEL P.
Yazarı: Brian
O'DOHERTY
Orijinal
Adı: The Strange Case of Mademoiselle P.
Türü: Roman
Yayın
Hakları: Ayrıntı Yayınları
- 1. Basım
Ağustos 1996
Kapak
İllüstrasyonu: Sevinç Alkan
Çeviri: Serpil Durak
- 130 sayfa
Kitaptan Alıntı;
* Bu roman Franz
Anton Mesmer'in yaşamındaki gerçek bir olaya dayanmaktadır.
^-^ KEDİLER ^-^
* Onlara 'hayvani ruhlar'dan söz ettiğim zaman bazıları kedi ve köpeklerden söz ettiğimi sanıyorlar.
* ... evdeki kedimi dokunarak tanıyabiliyorum.
- Yazım-Basım Hataları -
* Sf/ 51
... ittifaktanbizden...
* Sf/ 55
... nereden buduğu da...
* Sf/ 86
... bedenimin ihtilaçları...
* Sf/ 119
... hizmetk-
arlarım...
Eylül 2017
Yazar Hakkında Bilgi= O'Doherty
görsel sanatlar alanında yaptığı çalışmalarla tanınıyor. Karısı Barbara
Novak'la New York'ta oturuyor.
Başlıca Yapıtları: Inside The
White Cube (Beyaz Kübün İçinde), Object and Idea (Nesne ve Düşünce) ve American
Masters: The Voice and the Myth (Amerikalı Ustalar: Ses ve Mit).
ARKA KAPAK –
Bir Garip Vaka: Matmazel P., duyular üzerine, özellikle de
görme duyusu üzerine bir roman. Gündelik hayatımızda nesnelerle olan
ilişkilerimizi, görmek hakkındaki bazı temel varsayımlar yönlendirir. Bunlara
göre, dış dünyayı gözlerimiz sayesinde "içimize alır" ve
"bilir"iz. Görsel sanatlar alanındaki kuramsal çalışmalarıyla tanınan
O'Doherty ise bu ilk romanında, görmenin doğal değil "öğrenilen" bir
yeti olduğunu düşünmeye sevk ediyor bizi. Bakmayı öğrenmediğimiz sürece
gözlerimizin bize ne kadar kaotik ve dehşet verici bir dünya resmi
sunabileceğini tasvir ediyor. Adlarla nesneler, dil ve görme, aydınlıkla
karanlık arasındaki ilişki, iyi müziğin kulaklarımıza yönelttiği sorular,
"müziğin ruhu", evrendeki "armoni" ve insanlar arasındaki
"armoni yoksulluğu" gibi temalar etrafında gelişen bir roman Matmazel
P. Olay 18. yüzyılda Viyana'da geçiyor. Resmi tıp biliminin temsilcilerinin
iyileştirmek şöyle dursun, tam bir yıkıma uğrattığı birçok hastayı,
manyetizmaya dayalı yöntemleri sayesinde iyileştirmiş olan Dr. Anton Mesmer'e
yeni bir hasta getirilir. Hasta üç yaşında saptanabilir hiçbir fiziksel nedene
dayanmaksızın kör olmuş, on sekiz yaşındaki Marie Therese'dir. Son derece
yetenekli bir piyanist olan Marie Therese'in babası imparatorluk sekreteridir
ve kendisi de bizzat İmparatoriçe'nin korunması altındadır. Kız, Mesmer'in
tedavisi altında ağır ağır görmeyi öğrenirken, sarayda ve resmi tıp
çevrelerinde entrika ağları örülmeye başlanmıştır bile. Bilimden başka mürşit
tanımayan bu insanlara göre, Mesmer, Kartazyen bilimin temellerinin
sorgulanmasına yol açacak farklı bir yöntem geliştiren biri değil, ruhçu bir
şarlatandır..
Fiziksel körlük kadar, insanın başka bilgi edinme biçimleri
karşısında duyarsız kalmasına yol açan manevi körlük ve iktidar hırsını da ele
alan bu etkileyici romanı görsel sanatlarla ve müzikle ilgilenenlere olduğu
kadar bütün "iyi okur"lara da öneriyoruz.
"O' Doherty'nin ilk romanı göz kamaştırıcı bir tour de
force (yetenek gösterisi). Habsburg İmparatoriçesi Marie Theresa döneminin
entrikacı saraylılar, doktorlar ve müzisyenlerle dolu Viyanasını inanılmaz bir
ayrıntı zenginliği ve olağanüstü psikolojik içgörülerle betimliyor. Roman
insanı o kadar kavrıyor ki bir oturuşta okuyor, sayfaları 'bakalım hikâyede
daha neler olacak' diye neredeyse çılgına çeviriyorsunuz. Sözün kısası, parlak
bir başarı".
Edward Said
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder