22 Ekim 2011 Cumartesi

Maziye Daldım Gittim...

Bitirdiğim ufak tefek çalışmalar var ancak bugün beni maziye götüren ailemden eski fotoğrafları paylaşmak istiyorum. Belki özel bir paylaşım bu ve sizler için bir anlamı olmayacak ama blogumda fotoğraflarının olmasını istedim. 
Çocukluğumdan beri fotoğrafların benim için anlamı büyüktür. Fotoğraf karelerine bakıp içinde kaybolmayı hep sihirli bulmuşumdur. Özenle saklar ve de korurum.


Bu fotoğrafta oturanlardan soldan ikinci rahmetli anneanneciğim. Ben ilkokula giderken anneannem ve dedemi bir saat arayla kaybettik. Onlara doyamadım:(



Oturan kişi annemin dedesi, sol ayaktaki de benim rahmetli dedeciğim. Beni kucağına oturtur masallar anlatırdı ve bana Safinaz derdi:))) Ama Safinaz mı yoksa safi naz mı diyordu hala karar veremedim:)))



Bu ufaklık da canımın için anneciğim:) İnanılır gibi değil, annem bu kadarcık bir yaramazmış:) Fotoğrafların sihri tam da bu bence.



Burada anneciğim anneannemin kucağında, arkalarında ise büyük teyzem var ancak digital imkanı olmadığı için kafasını çekmediklerini fark edememişler:)))



Annem sepetini takmış koluna:))



Cimcime annem:)



Bu da ben:)



Yine cimcime annem:)



Yine ben:)



Saç örgülerinden anlaşıldığı üzere annem önde:) Sağ tarafında büyük teyzem, solunda anneannem, onun yanında diğer teyzem, arkada sağda dedem yanında ise annemin dayısının oğlu:)))



Anneannem, teyzem ve annem:)


Annem ve teyzem,


Muhteşem dörtlü:) 



Dedem ve teyzem,


Anneannemden seçmeler:)






Dedem. Hep onu rahmetli Hulusi Kentmen'e benzetirim:)


Annem ve rahmetli eniştem,


Ve babam. Canım babam. Henüz 13 yaşımda kaybettim onu. Hiç ama hiç doyamadım. Fotoğraflar özlemi gidermiyor.




Nişan karesi:)



Annem, babam ve anneannem. Ağabeyim de önde.



Annem,







Annem, babam ve solda teyzem ve rahmetli eniştem,



Sağ başta babacığım,


Araya yine kendimden bir nostalji katayım:) 



Allah (c.c.) büyüklerimizi başımızdan eksik etmesin. Çünkü eksikliklerini hiç bir şekilde gidermek mümkün değil. Canlarım annem ve babamla fotoğraf paylaşımıma noktayı koyuyorum:)



Solmuş fotoğraf karelerinde tüm özlemlerim birikmiş. Baktıkça onu hissettim ve sizlerle paylaşmak istedim. Şimdi daha mutluyum.


Herkese sevgilerimle.

20 yorum:

  1. bende çok severim eski fotoğrafları, harika bi paylaşım olmuş okuyancım yüreğine sağlık.. eski resimlere baktıkça insanların zaman içinde nasıl değişim geçirdikleri hep ilgimi çekmiştir o kadar yaşanmışlıklara rağmen.. fotoğraf ve nostalji merakı hep uhde kalmıştır içimde..tekrar yüreğine sağlık canım...

    YanıtlaSil
  2. Canım arkadaşım inan fotoğraflara bakarken içim titredi.öncelikle başın sağolsun diyorum.anne ve baba çocuk için o kadar önemliki!yaş kaç olursa olsun anne daima anne baba da daima baba ve sen daima onların yanında çocuk kalıyorsun.onları kaybettiğinde çocukluğunu da yanlarında götürüyorlar.bu anlamada senin için çok üzüldüm birtanem.keşke yapılabilecek bişeyler olsaydı!ama elimizin kolumuzun bağlı olduğu tek durum ölüm...Allah geride kalan tüm sevdiklerine ve sana uzun ömürler versin.
    bu arada annen inanılmaz güzel bir kadın.o güzelliğini ve gözlerinin ihtişamını kimden aldığın belli oldu.seninde saçının örgülü olduğu fotoğraflarda neredeyse ikiz gibi görünüyorsunuz.
    fotoğraflar benim ve ailem içinde daima çok önemli oldu.sevgili büyük dayım Koyulhisar'ın tek fotoğrafçısıydı 60 yıldır.dolayısıyla fotoğrafın insan hayatında çok yeni olduğu zamanlarda bile biz şanslı olmuşuz.her yıl eve gidince oturur kızkardeşler tek tek bakarız.kimiz zaman hüzünlenir kimi zaman kahkahalara boğuluruz.bu kadar özel ve güzel fotoğrafları paylaştığın için teşekkürler.yanımda canım kardeşlerimin sesleri olmasa da evde fotoğraf bakıyorum gibi hissettim.sevgiler...

    YanıtlaSil
  3. ne güzel fotoğraflar tam film şeridi gibi.

    YanıtlaSil
  4. Annen de sen de çook tatlısınız.Bir nostalji yaşattın siyah beyaz resimlerle bizlere.Babana Allahtan rahmet diliyorum.Anne ve babalarımızın yerini kimseler dolduramaz.

    YanıtlaSil
  5. Ne güzel, iyi ki koydun bunları:)

    YanıtlaSil
  6. cnmmm öyle güzeldiki tek tek resimleri bakmak türk filmi tadındaydı inan sanki sesini duyuyorum okudugumda ama babanı kaybetigini bilmiyordum cnmm nur yagsın topragına benmde 18 yaşşındayken öldü babacım:(
    annen çok güzel bir kadın cnm senin gibii eskiden hep çok güzel ve tertemiz giyerlermiş ne biliyim çok seviyorumm eski resimlerdeki eibiseleri aykkabıları şimdi nerde öyle elbiseler

    YanıtlaSil
  7. küçüklüğün annenin küçüklük fotografları çok benziyor. sanki sihay beyaz hale getirilmiş gibi. bende annemlerin küçüklük fotograflarını görmeyi isterdim. :)

    YanıtlaSil
  8. ♥ HoBiHuZuR ♥ @ Çok teşekkürler canım. Annemin minicik halini görmek, çocukluğuna ve gençliğine şahit olmak, keza babamın delikanlılık zamanlarını izlemek ayrı bir keyif veriyor.

    alanay@ Çok teşekkür ederim arkadaşım. Amin. Rabbim hepimizin yakınlarını, büyüklerini korusun inşallah. Aile büyüklerini erken yaşta kaybetmek hayatın acı yüzünü çocuk yaşta tanımak gibi. Ama Rabbim şükür ki sabrını veriyor. Sadece en çok üzüldüğüm hiç bir çocuğunun ne mezuniyetini ne de evliliğini göremedi. Belki de görmüştür değil mi?
    Güzel iltifatlarınla utandırdın beni ama:) Annem benim canımın içi olduğu için bana hep güzel gözüküyor ama kendim için öyle düşünmüyorum:) Yine de teşekkür ederim:)
    Haklısın o yılları düşünürsek ailede bir fotoğrafçı olması gerçekten büyük şans. Şimdi herkesin elinde bir makine ya das bir cep telefonu, ama o yıllar çekmek kadar tab ettirmek de büyük iş.

    Handmade By Aylin@ Beğenmenize duygulandım. Teşekkürler.

    Parfesion Cafe@ Çok teşekkürler:) Amin, çok sağolun.

    Nedret@ Teşekkür ederim:)

    mavii@ Amin canım, çok teşekkür ederim. Senin de başın sağolsun. Nur içinde yatsın inşallah. Eski fotoğraflar benim de çok ilgimi çekiyor. Bir de şehirlerin, semtlerin 50-60 yıl önceki hallerini görmeyi çok seviyorum.
    Giyim konusunda da 60'lı 70'li yıllarda giyinildiği gibi maalesef şimdi sokaklarda dolaşmaya kalksan mümkün değil dolaşamazsın:)

    komançi@ Teşekkürler, anneme benzetilmek çok hoşuma gidiyor:) Aslında aile büyükleri fotoğrafları saklamalı ki gelecek nesillere bir şekilde ulaşabilsin. Sizin elinizde saklanmış fotoğraf yok sanırım. Aslında bizde de zaman içinde zayi olmuş çok fotoğraf var.

    Hepinize ilginiz ve güzel yorumlarınız için tekrar teşekkür ederim.
    Herkese sevgilerimle.

    YanıtlaSil
  9. sevgili okuyan. ben de çok sevdiğim babamı 16 yaşındayken kaybettim. babam, elinde küçük bir film makinesiyle ailesinin ve dostlarının filmlerini çekmeye bayılırdı. o zamanlar türkiye'deki teknik olanaklar o boydaki makara filmlerin banyosunu yapmaya uygun değildi ve babam üşenmez onları yurtdışına falan gönderirdi. o filmler, artık çok eskimiş olmalarına rağmen, sevgili eniştem tarafından cd'ye çekildi ve onları yıllar sonra izleme olanağı bulduk. işte o zamanki duygularımı anlatmama imkan yok. sessiz, siyah beyaz filmler, ama ablam ve benim çocukluğum, bütün aile büyüklerim, ailemin yakın dostları (zaten şimdi çoğu aramızda değil) hepsi oradaydı. :) bu uzun girişten sonra demek istediğim şu ki, o fotoğraflara bakarken neler hissettiğini çok iyi anlıyorum. bizim için çok değerliler. insanı gülümseten görüntüler. ve bir not, fotoğraflarda annene o kadar benziyorsun ki, eminim şimdi de onun kadar güzelsindir. sevgiler...

    YanıtlaSil
  10. Başınız sağ olsun. Siz de erken yaşta ayrılmışsınız babacığınızdan. Mekanı cennet olsun inşallah.
    Aslında düşünecek olursak ne büyük bir gelişme göstermiş teknoloji. Dediğiniz gibi o yıllarda fotoğraf tab ettirmek dahi ne derece zor bir işlemmiş. Şimdi digital makineler, evde basım imkanı sunan aletler:)
    Benim elimde sadece fotoğraflar kaldı. Görüntülü olanlar zaman içinde ya bozulmuş ya da iyi koruyamamışlar. Ama eşimden biliyorum ki 8 mm'lik 3'er dakikalık filmleri o yıllarda postayla Almanya'ya yollarlarmış. O filmleri duvara ya da kapıya yansıtıp izlerdik. Kendi perdeleri var ancak bu yıllara kadar gelememiş:) Sonra makine bozulunca biz de cd'ye aktardık.
    Duygularımı hissetmeniz beni mutlu etti. Ayrıca güzel iltifatınız için teşekkürler:))) Ama yok boynuz kulağı geçmedi:)
    Sevgilerimle

    YanıtlaSil
  11. Hey yıllar, yenilmedim size, şarkısı aklıma düştü bu fotolara bakarken...

    YanıtlaSil
  12. İnsan her yaşta çocuk aslında. Anne ya da babanın kaybı bizi büyütmüyor sadece öksüz -yetim çocuklar oluyoruz hepsi bu... Işıklar içinde kalsınlar... Sevgili arkadaşım bu gün internet bağlantım çok kötü fotoğrafları açamadım. Yarın bir daha ziyaret edeceğim sizi... Sevgiler...

    YanıtlaSil
  13. Eski siyah-beyaz filmlerin tadındaydı bu fotograflar.

    Annen çok güzel ve modern bir kadınmış çok begendim okuyanım. Sende öyle şekermişsinki :)

    Baban için ne diyebilirimki bende sekiz sene önce kaybettim. Hayatımda gördügüm en iyi babaydı. Allah rahmet etsin hepimizin kaybettiklerine :(

    YanıtlaSil
  14. Bolat@ :) Güzel bir yorumdu, teşekkür ederim.

    colette@ Haklısınız, kaç yaşında olursak olalım yanında kendimizi güvende hissedeceğimiz, bizi çıkarsız ve riyasız seven, türlü nazımızı samimiyetle çeken en yakınlarımız ebeveyenlerimiz. Amin, çok teşekkür ederim. Hepimizin tüm kayıplarını Allah (c.c.) nur içinde yatırsın inşallah.

    Sevgili Aslı@ Paylaşmaya karar verdiğimde ilk önce çekinmiştim, belki sizlere gereksiz gözükebilir diye. Ama ilginiz ve güzel yorumlarınız sayesinde rahatladım:) Güzel düşüncelerin için çok teşekkür ederim. Ben çocukluğumda ve genç kızlığımda çırpı gibiydim:) Yaşla birlikte o çırpılık mazide kaldı:))
    Başın sağ olsun. Mekanı cennet olsun inşallah.

    Herkese sevgilerimle.

    YanıtlaSil
  15. sevgili arkadaşım öncelikle küçük yaşta kaybettiğin babana ve diğer sevdiklerine Allah (c.c.)rahmet eylesin ,anneni ellerin den öperim o da genç yaşta eşini kaybetmiş onun için çok zor olmuştur ,senin gibi güzel bir evlat yetiştirdiği için gurur duyuyordur
    fotoğraflar çok güzel gerçekten bize bir nostalji yaşattın o zaman insanlar ne kadar zarif ve kibarlar hayran kaldım annenin çocukluğu çok tatlı gençliği ayrı bir güzel film artistleri gibi çok beğendim
    paylaşım için çok çok teşekkürler sevgili Ayşım kocaman sevgiler.....

    YanıtlaSil
  16. Allah (c.c.) razı olsun arkadaşım. Güzel düşüncelerinle beni hayli duygulandırdın. Çok sağol.
    Sevgilerimle canım.

    YanıtlaSil
  17. Ben fotoğrafları şimdi gördüm,annenin küçüklüğü aynı sen ,çok güzel bir hanım,babaların yeri ayrı birde doyamadan kaybetmişsen:((( ,daha onunla paylaşacak çok şeyler varken ...Seni,duygularını çok iyi anlıyorum .Çok duygulandım :( Neyseki evde kimse yok birazcık ağladım,neden ağladığımı sorarlar ...Paylaştığın için teşekkür ederim,üzme kendini diyemiyorum,insan sevincinide acısınıda zaman zaman yaşamalı diye düşünüyorum,acılar olgunlaştırır insanı...

    YanıtlaSil
  18. Gönülden teşekkür ederim içten yorumun için. Ama seni hüzünlendirdiğim için üzüldüm.
    Kesinlikle haklısın, acılar olgunlaştırıyor ve hayatın karşısında daha sağlam durmayı sağlıyor.
    Sevgilerimle.

    YanıtlaSil
  19. başın sağolsun öncelikle inan çok üzüldüm :( allah rahmet eylesin.. ama sizin ailenin kadınları ne kadar güzeller böyle, annene de anneanne de bayıldım tek kelimeyle. annenle çocukluk fotoğraflarınız çok benziyo, sen de çok güzelsin belli ki :)

    YanıtlaSil
  20. Allah (c.c.) razı olsun, amin.
    Güzel iltifatların için de gönülden teşekkürler canım benim:)

    YanıtlaSil